YENİ YIL RUHU YÜKLENİYOR: 2025

Yeni bir yıla girmeye hazırlanıyorken her yıl bu geçiş döneminde geride bıraktıklarımızı, beklentilerimizi, yaşadıklarımızı, sevinç ve üzüntülerimizi düşünür bir yandan da gelecek yıl için umutlanırız.

Bitirmenin hüznü ve ağırlığı ile başlamanın hafifliği ve heyecanı bir sonraki yıl için dolan umutlarla iç içe geçer.

Tahmin ediyorum ki 2024 hepimiz için sürprizlerle doluydu ve hiçbirimiz için kolay geçmedi.

Benim için bu yıl hayatımın tamamen değiştiği; dönüm noktam olan bir yıl oldu. Sevdiğim insana kavuştum. Beni bir puzzle gibi tamamlayan, zıtlıklarımızla bile tam bir bütün olabildiğimiz yol arkadaşımla yepyeni bir sayfa açtık hayatımıza. Evlendik ve tam da hayallerimizdeki gibi bir düğün yaptık. Tüm zorluklara karşı birbirimizin arkasında değil yanı başında olduk. Her şey şimdi daha renkli, daha lezzetli ve daha katlanabilir oldu. İçimdeki çocuktan vazgeçmeden büyümenin nasıl bir şey olduğunu keşfederken buldum kendimi.

Yolumuz uzun ve keyifli olsun sevgilim.

Dönüp baktığım zaman sanıyorum hayatımın en hızlı geçen yılıydı. Bu yıl bir çok açıdan farklıydı; mutluluklar, hüzünler, stresler, yenilikler... dolu dolu yaşadık.

Ocak ayında, hayatımıza bir Öykü bebek geldi ve yenge oldum. Bu ay canlandık, tazelendik.

Şubat ayında, düğün hazırlıklarımız başladı. Bu ay telaşlandık.

Mart ayında, biraz dert ayı gibi bir takım sağlık sorunları yaşadık ama çok şükür geride kaldı aynı zamanda yeni evimizin anahtarlarını da teslim aldım. Bu ay sabrettik ve kazandık.

Nisan ayında,  yeni evimizle ilgili hazırlıklarımızın, son tadilatların, aboneliklerin ve gerekli kontrollerin yapıldığı oldukça hareketli bir aydı. Bu ay yorulduk.

Mayıs ayında, düğünümüz için son hazırlıkların yapıldığı oldukça stresli bir aydı. Bu ay gergindik.

Haziran ayında, "doğum gününde yeni evine avize bakmak da sevdaya dahil" cümlesini kurdum. Bu ay eğlendik.

Temmuz ayında, bir hayalin gerçekleştiği AN'a şahit olduk. Önce kına gecemiz ardından düğünümüz, dış çekim vs derken balayı için rotamız Akyaka- Dalyan ve Karaburun üçlüsü oldu. Bu ay pek çok duyguyu aynı anda yaşadık; yorulduk, üzüldük, sevindik ama dinlendik.

Ağustos ayında, yeni bir hayata adapte olmaya çalıştık ve çok da zorlanmadık. Bu ay tecrübelendik.

Eylül ayında, Yeni evimizde ilk misafirlerimizi ağırlamaya başladık ve sevgili eşim Fiko'mun doğum gününü kutladık. Bu ay keyiflendik.

Ekim ayında, aile apartımanımıza anne ve babamın da taşınmasıyla sevdiklerimizle yan yana, can cana olmanın mutluluğunu yaşadık. Bu ay birbirimize kenetlendik.

Kasım ayında, ortaokul arkadaşlarımızla yıllar sonra bir araya geldiğimiz, Alsancak Gar'da çok güzel bir sergiye denk düştüğümüz oldukça hareketli hafta sonları yaşandı. Bu ay kah orada kah buradaydık.

Aralık ayında, 2025'e girmeye saatler kala koca bir yılı devirdik.

Tüm bunlar yaşanırken değişmeyen tek bir şey vardı.  O en karanlık günlerde bile Güneş hep yanımdaydı, ışıl ışıl parlıyordu.

Bu yıl iyisiyle kötüsüyle pek çok başlangıca imza attık

Mesleği, geliri, kültürel durumu ne olursa olsun hepimizin benzer duyguları paylaştığı bir dönemdir bu zamanlar. Kimimiz belki daha umutlu, kimimiz biraz daha karamsar olsa da...

Kendimi yaşadığım bir yıldı aslında 2024; dirençli, sabırlı ve mücadeleci yanımı daha çok yaşadım. Planladıklarımı ve hayal ettiklerimi kısmen elde etsem de çoğu 2025'e kaldı. Zamanla olacak zaten hiçbir şey hızlı ve kolay olmamıştı ama hayırlısıyla önünde sonunda olacak.

Bu yıl da çok insan çıkardım hayatımdan birşeylerden vazgeçtim, bıraktım çünkü bana yapılan o son şeyler benim için son damlaydı artık. Küçük bir şeydi belki ama birikmişlik büyüktü. sanrım artık o "bir şans daha vereyim, aman kırılmasın, üzülmesin, alttan alayım, anlayışlı olayım" yaşlarım geride kalmış şimdi en küçük bir saygısızlığa bile tahammülüm yok.

Yeni tanıdıklarım da oldu tabii ki hatta "yeni tanımışım/tanıyamamışım" dediklerim de... İnsan böyle böyle büyüyüp olgunlaşıyor.

Bazı insanların gerçek yüzlerini görmek ve bazı deneyimleri yaşamak gerekiyordu. Ben ileriye doğru giderken geride bıraktıklarımın üstümden kaldırdığı yüklerin hafifliğini hissediyorum şimdilerde.

Ülke gündeminden mütevellit genelde gergin özünde dingin de bir seneydi. Gündemden düşmeyen olaylar, ekonomik zorluklar, kimi zaman güldüğümüz kimi zaman üzüldüğümüz ya da sinirlendiğimiz anlarla doluydu.

Sağlığın ne kadar önemli olduğunu, fiziksel, duygusal ya da ruhsal sağlığımızın gerçekten çok ama çok önemli olduğunu anlamamızı sağladı 2024.

 Bilen bilir "aç bir mide, boş bir cüzdan ve kırık bir kalp sana hayattaki en büyük dersi verebilir" der bir söz. 2024'te bazı güzel dersler verdi.

Bu yıl iyisiyle kötüsüyle pek çok başlangıca imza attık sadece bunun için bile teşekkürler 2024!

2024 Bize Neler Öğretti?

- Sezgilerimiz pusulamızdır.

- Fırtınalar geçicidir.

- Herksi memnun etmeye çalışmak enerjimizi bitirir.

- Şükretmek daha çok güzelliği hayatımıza çeker.

- Herkes için her şey olamayız.

- Eğer zorlamamız gerekiyorsa o gerçek bir bağ değildir.

- An'ın kıymetini, hayatın değerini, varlığımızın eşsiz ve rutinimizin bir nimet olduğunu anladık.

- Bizi mutsuz eden, yoran, enerjisi iyi gelmeyen insanlardan uzaklaşıp değerimizi bilenlerle çevrelendik.

- Hayallerimizin gerçek olabileceğini gördük.

- Sağlık ve zaman önemli kavramlardır.

- Dedikodu yapan, drama yaratan, değerleri bizimkilerle uyuşmayan, seçimlerimize saygı duymayan, duygusal manipülasyon taktikleri kullanan, kaba olan, egosuyla hareket eden, sorumluluk sahibi olamayan herkesle ya vedalaştık ya da araya mesafe koyduk.

- Teşekkür ettiğimiz anlar da oldu, nefret ettiğimiz anlar da ama biz anı yaşamayı bildik.

Ve sevgili 2025;

Ekonomiyle, sağlığımızla, ruhumuzla fazla uğraşma hepimiz ince bir çizgideyiz.

Her şeyin aynı anda iyiye gitmeye çalıştığı ama kaosun da bir köşe başında bizi beklemediği, verdiğimiz sözleri (en çok kendimize) tutabildiğimiz, daha çok "iyi ki" dediğimiz, şartlar ne olursa olsun güzelliklerin yaratılabildiği, güçlü kalmaya çalışmaktan yorulmadığımız, başımıza gelenleri değil de başardıklarımızı konuştuğumuz, zihnimizdeki gürültülerin  azaldığı ama birdenbire oluşan sessizliğin de korkutmadığı, bazen de "aman ya neyse" diyebildiğimiz, geçen yılı mumla aratmayacak, yaşadıktan sonra iyileşmek zorunda kalmadığımız ve yılın sonunda güzel hatırlanacak bir hikaye bırak bize lütfen!

Allah'ım 2024'te döktüğümüz her gözyaşı 2025'te ekeceğimiz tohumları sulasın, mutluluğumuzu, sağlığımızı, şükrümüzü, bolluk ve bereketimizi çoğaltsın. Bizi dokundukça kokusunu esirgemeden etrafına yayan "fesleğen insanlarla" karşılaştırsın çöp kokanlarla değil.

Hüznü ve kederi içimizden söküp atsın.

Umarım bu yıl radyoda çok sevdiğimiz bir şarkıya denk gelip tam sesini açacakken şarkı bitmez ya da şarkı bitse de çok kısa zaman sonra hâlâ aynı yerde beklerken tekrar çalar o şarkı ve bağır çağır eşlik ederiz.

Hepimize sonların getirdiği güzel başlangıçlarla dolu bir yıl diliyorum.