Mutsuzluk Hormonu PMS!

Tıp literatüründeki açılımıyla "Premenstrüel Sendrom" denilen ve her genç kadının başına geldiği andan itibaren ruh ve beden kontrolünü ele geçiren "regl dönemi" canavarı üzerine yazı yazmak geldi içimden. O sıralarda "mutsuzluk hormonu" salgılıyorsun evet tam olarak izahı bu! Bazı bilimsel açıklamalara göre; PMS ile ilgili 150'den fazla fiziksel ve fizyolojik bulgu olmasına rağmen pek çok kadında bu bulguların sadece birkaçı görülüyormuş. Bu bulgular adet gören kadınların %90'ında görülür %10'luk bir kısımda ise çok şiddetli bulgular görülür diye devam ediyor yazı. Çok şiddetli derken?

Sinirli oluyorsun bi kere. Öyle böyle değil. Normal bir bakışı ters algılayıp üzerine çullanabileceğin insan sayısı o kadar fazla oluyor ki eyvah! Ota boka isyan ediyorsun yanında Halil Sezai halt etmiş. Sana canım diyene sen canın çıksın diyorsun mesela o derece... Sonra çok fazla duygusal oluyorsun. "Duygusal" kelimesi çok naif kalır bence bildiğin muayyen delilik! Şöyle ki; annemin yaptığı yemeğe bakıp hıçkırarak ağladığımı bilirim "bunun tuzu az olmuş, sen beni sevmiyorsun artık anneeeaaaa" La ilahe illaallah!

Her kadının bu zamanlarda muhteşem cinayet senaryoları üretebileceği göz önünde bulundurulmalı zira baş rolde oynamak istemiyorsanız dikkat edin! Hatta bulunduğum yerden uzağa kaçın!(Kendi üzerimden örnek verdim iyi mi ettim kötü mü bilemedim) Sonra ben yapmadım hormonlarım yaptı durumu yaşanmasın diye yazıyorum bunları gerçi.

Kadınların regl dönemlerinde niye bu kadar duygusal dayak yemiş kıvamında ortalarda gezindiklerini soran ablak erkek arkadaşlarımıza yine şu şekil cevap vermek isteriz: "sana da bir anda o kadar östrojen yükleyip sonra birden geri çekseler sende aptala dönersin yeaaa!"

Mesela ben böyle zamanlarda sevgilimin altında buzağı arayanlardanım. (İnce) espri mi yaptım ben az önce çikolatayla gelirsen işler değişir bebeğim tamam.

Tatlı krizine giriyorsun resmen! Hani benim pudingim? Hani benim krokanlı çikolatam? Hani nerede Nutella'm? Diye şapşal şapşal gecenin bir yarısı ya da sabahın körü sayıkladığımı bilirim. 

Vücuttaki ödem, şişme hali "aynalara değil birbirimize bakalım" dedirtir. Normal zamanda sana en yakışan elbiseyi giydiğinde bir Adriana Lima bir Megan Fox havası estirirken PMS'de Dilberay'a bağlamak? Hay bin kunduz!

Bel, kasık ve karın ağrısının tavan yaptığı bence öldürmeyip sürüm sürüm süründüren sızıntısal ama asla tarif edilemeyen bir ağrı çekiyorsun. Sıcak su torbasına sarılarak uyumaya çabalamak hatta uyuyamayıp kalkıp 3-5 tur atacağın yerleri keşfe çıkmak için çırpındığında yürümenin uyumaya oranla seni daha iyi hissettirmesine anlam veremiyorsun.

Önemli bir not: Hayat regl dönemindeki kadın için ped reklamlarındaki kadar güzel değil valla bak! "Kanatlanıp uçmuyorsun bariz bir şekilde kanatlarla yere yapışıyorsun" gibi...

Tahammülsüz, suratsız, mutsuz, negatif ve çirkin(kendine öyle geliyor) oluyorsun. Hoyratça atarlandığın zavallı insanların kaçacak delik aradıkları şu zamanlarda mümkün olduğunca suyuma gidilmeli diye düşünüyorum.

Erkeklerin "biz de sünnet oluyoruz, askere gidiyoruz ama çok abartıyorsunuz bu durumu" şeklindeki kıyaslamalarına ise hiç girmeyim zira her ay sünnet olmuyorsun dii mi? Aynı şey değil canımın içi.

Haaa bir de şunlar var; yanaklarım sıcak el ve ayaklarım buz gibi olur sanırsın ki derinleştikçe soğuyan deniz suyuyum Allah'ım Suratımda mı sivilce çıkmış yoksa sivilcede mi suratım çıkmış belli değil. Yeni ergenliğe girmiş zamanlarımda bile böyle sivilce çıkartmadım ben ne oluyoruz ya? dedirtir.

Anlayacağın, hayat PMS'li kadın için zor azizim zor...