Meğer...

"Bana yakın geldin dedi

Sevdi

Bana yakın geldin dedi

Vurdu

Adını sordum

İnsan dediler."

  

(Özdemir Asaf)

Yağan yağmurun gözlerimden akan yaşlarla birleştiği zamanda rüzgarı arkama almış sahilde tek başıma yürüyordum. Aklıma gelen yukarıdaki satırları bloğuma taşıma isteği az önce son ses dinlediğim Candan Abla'nın şarkısıyla dans ediyordu sanki zihnimde..."Ağlamam artık" dedikçe ben hıçkırıyordum çevreye aldırmadan... Elimde sımsıkı tuttuğum deniz kabukları tek yoldaşımdı bugün. Ha bir de sarı bir papatya buldum yolda "seviyor sevmiyor" yapsam mı diye geçirdim içimden enteresan ama "seviyor" çıktı.

Yaşadıkların film şeridi gibi geçerken gözlerinin önünden hayat "meğer" tokadını çarpıveriyor yıllar sonra yüzünün tam ortasına öyle değil mi?

Ben ne çok hata yapmışım meğer

Gözüm kapalı bakmışım meğer

Yıllar geçmiş ben saymışım meğer

Dostum sanıp aldanmışım meğer

Yıllarca sürer sanmışım meğer

Boşa kalbimi açmışım meğer

Vakit kaybıydı diyemem ama

Sen hiç dostum olmamışsın meğer

Olsun varsın pişman değilim

Biraz üzüldüm hepsi bu

Ağlamam artık gidenlere

Ağlamam artık bitenlere

Ağlamam artık üzenlere, ihanet edenlere

Ben ne çok hata yapmışım meğer

Seni yokken var saymışım meğer

Yollar gitmiş ben kalmışım meğer

Aşkım deyip hapsolmuşum meğer

Bir ömür sürer sanmışım meğer

Ben boşa kürek çekmişim meğer

Vakit kaybıydı diyemem ama

Senden çoktan vazgeçmişim meğer

Olsun varsın pişman değilim

Biraz üzüldüm hepsi bu

Ağlamam artık gidenlere

Ağlamam artık bitenlere

Ağlamam artık üzenlere, ihanet edenlere...