Yalnızlığım Benim Pasaklı Kontesim





Evde tek başınayken(ailenden uzaktaysan) kendine yemek yapmak zor geldiği anda sırf aç kalıpta ölmeyim diye bir şeyler sipariş etmeye yelteniyorsan,
Hayat savururken bizleri en büyük kalabalıklarda bile yalnız hissediyorsan kendini,
Sabahları okula, işe giderken uyandırılmak için yanında çalar saatinden başka kimse yada bir şey yoksa,
Sinemaya, tiyatroya tek kişilik bilet alıyorsan,
Kafede, durakta ya da herhangi bir yerde oturmuş tek başına kitap okuyorsan,
Deniz kenarında bir banka oturmuş; uçan kuşu, geçen gemiyi kafandan geçen alelade düşünceler eşliğinde seyir etmeye başlamışsan,
Bir sıkıntın, acın ya da mutluluğun varken kendi kendine yetmeye çalışıp kendini avutabilecek gücü damarlarındaki asil kanda buluyorsan,
Arkadaşlarının düzenlediği partilere, gece eğlencelerine, düğün derneklere katılmaktansa evde oturup televizyon kumandasıyla zap yapmayı daha keyifli buluyorsan,
Tek başına tatile çıkma düşüncesi bile yanağına muzip bir gülümse kondurabiliyorsa,
Kış günü atkına, eldivenine ya da odandaki battaniyeye sarılmak kaderin olmuşsa artık
Yalnızız dostlarım yalnızız yalnız
Bu ve bunun gibi pek çoğu yalnızlığındır senin...
Alışıyorsun evet ilginç ama bir süre sonra bu durumu kabulleniyor ve hatta öyle bir benimsiyorsun ki biri çıkacakta o güzelim(!) yalnızlığını dolduracak diye huzursuzlanıyorsun.
Etrafındaki vıcık vıcık ilişkileri, riyakar , sahtelik dolu yüzleri gördükçe,
Mutsuz, huzursuz ve hoşnutsuz insan müsveddeleriyle uğraşmaktansa "beni rahat bırakın, böyle iyiyim ve mutluyum" diye resti çekip kaçıp gidiyorsan bir yerlere,
Kalp her kırıldığında onarmaya çalıştıkça, kalbi kırıklara da merhem olmaya çabaladıkça,
Hata yapmamaktansa "hatasız kul olmaz" diye yaşamaya başlamışsan,
Yalnızlığım benim pasaklı kontesim diye bağrına basıyorsun bu durumunu.
Bahar Akıncı'nın yazılarını sever ve köşesini takip etmeye çalışırım yine geçen günlerde gözüme ilişti bir yazısında aynen şunu diyordu: "Artık çoğumuzun, benim kuşağımda ise hepimizin cebinde taşıdığı bi'dolu ayrılık hikayesi var."
"Evlenmekten, gece yarısı tek başına korku filmi izlemekten korkar gibi korkuyorum."
Hakikaten öyle bugün kuaföre gittim orda bile bu konudan konuştuk ya şaka gibiydi...
Umarım geleceğin ciddi ruh sağlığı hastalıklarından biri olmaz şu kronik yalnızlık.

Veee Bir Can Dündar Şiirini eklemeden geçemeyeceğim ki an itibariyle konuya cuk oturacağını düşünüyorum.

Bavulları hep toplu durmalı insanın...
Bir gün telefonların hiç çalmayabileceği hesaplanmalı
Tül perde arkasından misafir yolu gözlemekten vazgeçmeli...
İhanetlere, terk edilmelere, bir başına bırakılmalara hazırlıklı olmalı
Yalnızlığa alışılmalı.

Çünkü omuz omuza günlerin vakti geçti.
Dayanışma günümüz borsasının değer kaybeden hisse senetlerinden biri artık...
Bireyin keşif çağı, geride kırık dökük yalnızlıklar bıraktı
Terörün bile bireyselleştiği çağdayız.
Zaman birlikten kuvvet doğurma zamanı değil,
Zaman tek başına dimdik ayakta kalabilmeyi becerme zamanıdır

İşte o yüzden alışmalı yalnızlığa...
Sokaklar dolusu ıssızlıkla baş başa yaşamayı göze almalı insan
Güvendiği dağlara bakıp ders çıkarmalı
Hüzünlü bir şarkıyla paylaşılan gecelerde başını dayayacak bir omuz arama huylarından vazgeçmeli
Sofrada tek tabağa, tabakta az yemeğe alışmalı
Romanlardan yalnızlığı yücelten paragraflar asmalı evin en görünür duvarlarına
Yalnızlık paylaşılmaz/Paylaşılsa yalnızlık olmaz dizeleriyle başlamalı güne...
Telesekretere "şu anda size cevap verebilecek kimse yok denmeli belki de hiçbir zaman olmayacak"...
Cevapsızlığa, sessizliğe ısınmalı...

Oysa sessizlik haksızlığa alkıştır
Haklılığın onuru yaşatır insanı... Susmanın utancı öldürür
O yüzden en sessiz gecelerde "doğruydu yaptım"la teselli bulmalı insan...
Feryada komşuların yetişmemesine, soğuk duvar diplerinde sessizce ağlaşmaya alışmalı
Kendisiyle hesaplaşmaya çalışmalı
Gece yastıkla ağlaşmaya, sabah aynayla gülüşmeye, kendiyle hüzünlenip, kendiyle keyiflenmeye hazır olmalı...
Hep başını alıp gidebilecek kadar cesur, ama hep kalıp savaşacakmış kadar gözü pek olabilmeli...
Sessizliği sese dönüştürebilmeli

Ve sırt çantasını her daim hazır tutmalı insan
Yollarla barışmalı
Yalnızlığa alışmalı...


Can Dündar


Yorumlar

hayatreceli dedi ki…
yalnızlığı yaşamak öyle hakettiği gibi adamca herkes için değildir. Yalnızlık özeldir yaşanırkende özen gösterilmelidir. Evet sürekli yalnızlık kötüdür ama tadında yalnızlık çok güzeldir:)) canım sevgiler.
Bu aralar kendimi biraz yalnız hissediyorum galiba canım =)
Teşekkür ediyorum yorumuna... Sevgiler =)
hayatreceli dedi ki…
tatlım üyelerin arasındayım işte bende diyorum olmuştum ben niye görememiş bak o ağaç varya benim:)))

biz kutladık rakı haftasını cumartesi gecesi:))

sevgiler...
Aaa! tamam o zaman şimdi oldu =)

Bi fasılda bizmle kutlayın =) Sevgiler...

Popüler Yayınlar